İnsan ve Ortam (Sırrı ERİNÇ)
Sırrı ERİNÇ (Bilim ve Teknik)
Makaleyi İndirmek İçin...
Coğrafya Hocamız : SIRRI ERİNÇ
Sevgili hocamız Celal Şengör'ün sonsuz övgüleriyle tanışma şansı bulduğum Sırrı Erinç hakkında Atlas dergisinin 2002 Mayıs sayısından yaşamını ve yaptıklarını detaylı bir şekilde anlatan bu güzel yazıyı üşenmeyerekten buraya geçirmek istedim. Görmeyen bilmeyen kalmasın babında.
Yazı: Gökhan Tan
Fotoğraflar: Sırrı Erinç Arşivi
Atlas Dergisi, 2002 Mayıs, Sayı 110
Coğrafyamızın belleği, modern yer bilimlerinin öncüsüydü. Sırrı Erinç’in ölümüyle Türkiye coğrafya hocasını yitirdi.
Sırrı Hoca’yı bir çizgi roman kahramanına benzetiyorum. Başında fötr şapka, ağzında sigarası, uçsuz bucaksız arazinin ortasında takım elbiseyle dolaşan heybetli bir adam. “ Bir arazi kıyafeti bile edindiremedim” diyor eşi Vahide Erinç: “ O da elbise, bu da elbise derdi.” Belki de Sırrı Erinç’i gerçek kılan, o elbisenin altından çıkaracağı bir pelerininin olmaması. Bizden biri olması. Hoca’nın eski fotoğrafları arasında dolaşırken, zaman zaman Vahide hanım bile onu, arazide kendisine rehberlik eden Anadolu insanlarından ayırt etmekte zorlanıyor. İpucunu yine Hoca veriyor; istisnasız gülümsüyor tüm fotoğraflarda. Muzipçe bir gülüş bu. İnsanlığa faydalı yeni bir maceranın peşindeki kahramanın gülüşü.
Has Üniversitesi’nin Balat’taki kampüsünde Sırrı Erinç hakkında sohbet ederken Yücel Yılmaz bir ara ayağa kalktı. Üniversitenin rektörü, odasının Haliç’e bakan büyük kemerli pencerelerinden birine yaklaştı ve dışarıyı gösterdi. “Burası” dedi, "bir zamanlar karaymış. Deniz gelgit olayı nedeniyle karaya sokulmuş ve bu halici oluşturmuş”. Coğrafyacının işi bunu söylemek, yani yeryüzü şekillerinin tanımını yapmaktır. Erinç’in coğrafyası bu kalıba sığmaz. Karşıda Galata’yı göstererek, “Demek ki kara yükselmiş. Tektonik hareketler yeri hangi yöne sıkıştırmış? Boğaza açılan diğer akarsularda neden aynı şey görülmemiş? Acaba buzullar mı etkili olmuş?”. Sırrı Erinç, yerkabuğunda gördüğümüz her oluşumu meydana getiren olayları ve süreçlerini anlamaya çalışan bir coğrafyacıydı. Celal Şengör, Yücel Yılmaz’ın verdiği örneği daha ileri götürür ve sık sık Erinç’in 19. Yüzyılda coğrafyayı “ilgili tüm bilimleri” içeren bir disiplin olarak ortaya koyan ünlü dahi Alexander Von Humboldt’un yarattığı ekolün son temsilcilerinden olduğunu söyler.
İlginç olan, Sırrı Hoca’nın 66 yıl boyunca yüreyeceği bu yolu henüz bir lise öğrencisiyken belirlemesi ve hazırlıklarını da buna göre yapması; İstanbul Erkek Lisesi’nde ana yabancı dil olan Almanca’nın yanında, Fransızca ve Rusça öğreniyor. ( Üniversitede buna İngilizceyi de ekliyor; İtalyancayı okuyup anladığına ise Celal Şengör şahit.) Öğretmenleri Erinç’i İstanbul Üniversitesi’ne götürerek daha sonra Türkiye Bölgesel Coğrafyasında büyük bir isim olacak Besim Darkot ve jeolojinin Türkiye’de ayrı bir disiplin olarak gelişmesi için ilk adımları atan Hamit Nafiz Pamir’le tanıştırıyor. Liseyi birincilikle bitiren Erinç, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü’ne giriyor; aynı anda Yüksek Öğretmen Okulu’na da kaydını yaptırıyor. Zamanın milli eğitim bakanı Hasan Ali Yücel’in özel izniyle, dönemin müfredatında ağırlıklı olarak tarih dersleri yerine Jeoloji Enstütisü’nün tüm derslerini alıyor. Coğrafya ve jeolojiyi eşzamanlı okuyarak 1940 Türkiye’sinde bir ilki gerçekleştiriyor. Aynı yıl Coğrafya Bölümü’nde asistanlığa başladı.
1940’ın Türkiye’de yer bilimleri için yeni bir milat olduğunu söylemek sanırım yanlış olmaz. Bu dönemde yer bilimleri “ üniversite koridorlarından” gerçek anlamda çıkıp, özellikle Sırrı Erinç ve İhsan Ketin’in çalışmalarıyla özgün arazi çalışmalarına yöneliyor. Söylemek istediğim bu dönem öncesinde bilimsel arazi çalışmalarının yapılmadığı değil, fakat veriler toplandıktan sonra ortaya konan sonuçların tümüyle yeni bir şeyler söylemediği. Bu çalışmalar genellikle, Kayser, Kober gibi dünyanın önde gelen bilim adamlarının teorilerinin Türkiye için yorumlanmasından ibaret.
Kaçkar Dağların’daki araştırmasını anlatırken, “ Merak ve öğrenme ateşi içinizi kavurmazsa, bu iş olmaz.” demişti Sırrı Hoca, “hele dönemin Türkiye’sinde”. Tren ancak Erzurum’a kadar gidiyordu. İspir’e 200 kilometrelik mesafeyi posta tatarıyla yürüyüp, dağlarda gecelemişler. Yer şekilleri ve iklim ilişkisi, daha ilk yıllardan itibaren mesleki ilgisinin odağını oluşturuyordu. Buzullaşma, bu konuda geçerli verileri sağlıyordu, ancak Türkiye’de buzul olduğu o döneme kadar bilinmiyordu. 1944 yılında tamamladığı doktora çalışmasında, Kaçkarlar’de buzul oluşumunu ilk defa detaylı olarak belgeledi. Doğu Karadeniz Dağları’nın Pleistosen’den bu yana tektonik yükselmeye uğradığını jeomorfolojik olarak kanıtladı. Erinç bu araştırmasını 1949 yılında zamanın en önemli jeoloji dergilerinden Geologische Rundschau’da yayımladı ve uluslar arası alanda ismi ilk olarak bu çalışmayla duyuldu.
Bu başarıyı, burada alt alta okumakta sıkılacağınız kadar çok çalışması takip etti. 1945 ve 1948 arasında Van Gölü ve Sapanca’da gerçekleştirdiği limnolojik ( gölbilimsel) araştırmalar, Türkiye’nin ilk göl batimetri (eşderinlik) haritalarını ve ilk termal göl çalışmalarını ortaya çıkardı. 1954 yılında Karadeniz çevresinin Dördüncü Zaman’daki jeolojik evrimini konu alan ünlü makalesini yayımladı. Amerikalı jeolog Richard Foster Flint, Dördüncü Zaman konusunda 1970’li yılların sonuna kadar en geçerli başvuru kaynağı olarak kabul edilen kitabında, Hoca’nın makalesinden yararlandı ve bu makaleyi mutlaka okunması gereken eserler listesinde verdi. Ege Rift Alanı’nın detaylı ilk tektonik sentezini 1955’te yaptı. 1961’de İhsan Ketin tarafından bulunan ve artık hayatımızın belirli bir parçası olan Kuzey Anadolu Fay Hattı’nın yaşını belirledi. 1970’de eski Yunan coğrafyacı Strabon’dan beri bilinen Kula volkanik alanının haritasını çıkarıp, jeolojik ve morfolojik gelişme süreçlerini belgeledi. Anadolu’daki karstik alanların C.A.Alagöz’ün 1944 tarihli ilk yayınından sonra detaylı ilk sentezinin yaptı, Konya Ovası ve İç Toroslar’da traverten konileri gibi yeni karst şekillerini tanıttı. Pek çok depremden sonra, fayları haritaladı ve yorumladı.
Amerikalı ünlü tektonikçi John Dewey, Türkiye neotektoniği konusunda yapacağı çalışmalar için 1979 yılında Sırrı Erinç’ten yardım ister. Sırrı Hoca, Dewey’i Yalova kıyılarında kendi buluşu olan ve 1980’li yıllarda dünyada önemli çalışmalara ışık tutacak taraçalara götürür. Celal Şengör’ün aktardığına göre Dewey o ana kadar sadece coğrafyacı olduğunun bildiği Erinç’in bilgisine hayran olur ve o ana kadar gördüğü en iyi arazi jeologlarından biri olduğunu söyler. İklimbilimci Nüzhet Dalfes yıllar sonra İstanbul Teknik Üniversitesindeki bir sohbette, Dewey’in bu teşhisini duyduğunda verdiği karşılık şudur:” Valla jeoloji bilgisini değerlendirmeye benim gücüm yetmez ama dünya iklim sistemleri hakkında ne söylerseniz söyleyin anlayan ve üzerine bir şeyler ilave edebilen tanıdığım Türkiye’deki tek insan Sırrı Bey’dir.” Mehmet Karaca’da Dalfes’in sözlerini doğruluyor: “ Klimatolojinin tüm alt dallarına dalmış başka bir bilim adamımımz yok.” Türkiye’nin önde gelen iki iklimbilimcisinin bunu söylemesi oldukça çarpıcı. Sırrı Erinç, coğrafyanın bir alt disiplini olarak uğraştığı klimatolojiyi, Türkiye’de yerleştirmiş ve 40 yıl sonrasında bile aşılması zor bir çerçeve oluşturmuş. Bugün Sırrı Erinç’in kendi adıyla anılan bir indis’i var. 1965 yılında ortaya koyduğu bu indis, yağış etkinliğini belirleyen ve yalnız klimatolojide değil, jeomorfoloji de dahil olmak üzere birçok alanda uygulanabilen bu formül, o güne kadar kullanılan kuraklık indisi formüllerinin en pratiği.
Tüm bu araştırmalar, Türkiye’nin Sırrı Erinç sayesinde jeomorfoloji ve klimatoloji disiplinlerinde sesini duyurabildiği çalışmaların sadece bir bölümünü içeriyor. Sırrı Hoca, elde ettiği başarıdan sonra araştırmalarını yurtdışında yayımlatma ( ve bu sayede gelir de elde etme) şansına sahip olduğu halde, ses getirecek çalışmalarını ilk kez İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi ve bu derginin İngilizce baskısı Review’da yayımlıyordu. Hoca pek çok önemli keşfinin bu dergide dünyaya duyurdu. Çalıştığı üniversitenin prestiji kadar, bu yayınların değiş tokuş edilerek enstitünün ulaşma şansı bulamadığı yabancı yayınlara ulaşmasını da düşünüyordu. Erinç, kuruluşundan itibaren bu iki derginin de yayın kurulunda görev aldı ve bilimsel seviyenin uluslararası düzeyde olması için çabaladı.
Uzun yıllar boyunca ve hiç ara vermeden yayın çıkaran Sırrı Erinç’in bir başka çarpıcı yönü de eserlerinin -doldurduğu boşluğa bakıldığında- oldukça kısa sürelerde kaleme alınmış olması. (Yazma konusundaki çabukluğunun yakın arkadaşı İhsan Ketin’i ble kıskandırdığı söylenir.) Yer bilimleriyle ilgili Türkçe ve güncel yayınlara duyulan ihtiyacı karşılama arzusuyla olsa gerek Sırrı Hoca, yeni ürettiği ya da derleyip belli bir metadolojiyle bir araya getirdiği bilgileri bir anca yayımlamaya özen gösteriyor. İlk kez 1958’de yayımlanan iki ciltlik Jeomorfoloji kitaplarının ikinci baskısının önsözünde, Erinç’in bu özelliğini kendi ağzından duymak mümkün: “ Kitap, her bakımdan baskıya hazır olarak Haziran 1967 sonunda teslim edilmiş olmasına rağmen işler her nedense ağır yürüdü” diyor Erinç. Kitabın basıldığı Ocak 1968’e kadar belli ki Hoca’nın gözüne uyku girmemiş
Sadece Jeomorfoloji I ve II değil, Sırrı Erinç’in yazdığı birçok kitap, Türkiye’de konularında birer başyapıt olarak kabul ediliyor. Sırrı Hoca 1957’de başkanı olduğu Fiziki Coğrafya Kürsüsü’nde ya da başka üniversitelerde, genellikle ilk defa uygulamasını yaptığı ve bir ders haline gelmesini sağladığı konuların yine aynı çabuklukla kitabını yazıyor. Klimatoloji ve Metodları, Vejetasyon Coğrafyası, Ortam Ekolojisi ve Degredasyonu, Ekosistem Değişiklikleri, Doğu Anadolu Coğrafyası gibi kitapları defalarca basılıyor. Yücel Yılmaz, Hoca’nın vefatından birkaç gün öncesinde, 1953’te yayımlanan Doğu Anadolu Coğrafyası’nı okuyup, bölgedeki yeni çalışmalarında faydalanmak üzere notlar alıyormuş. Yücel Yılmaz, Türkiye’nin önemli jeologlarından. Ancak sismologdan, jeomorfoloğa, iklimbilimciden, botanikçiye ve hatta arkeologa uluslararası başarıya imza atmış pek çok bilim adamımız Sırrı Erinç’İn kitaplarını ellerinin altından eksik etmediklerini söylediler.
Yer bilimleriyle ilgili olalım ya da olmayalım, onun mirasından hepimiz faydalandık. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde onun döneminde okuyan pek çok öğrenci, Sırrı Erinç’in derslerine girip dinlediklerini söylüyor. O zamanın arkeoloji öğrencisi, şimdinin prehistorya profesörü Mehmet Özdoğan: “ Derslerinde sadece bilime değil, kültürlere dair görüşünüzü etkileyecek bilgiyi verirdi” diyor. Bu görüşü, 1954 yılından sonra son yıllarında kadar yazmayı sürdürdüğü ortaöğretim ders kitaplarında da gözlemlenir. – son asistanı Ahmet Ertek’in söylediğine göre bu kitapları yazmak için pedagoji kitapları okurmuş-
Sırrı Hoca’nın kitaplarında yetişkin bir insanı hatta bir meslektaşını doyuracak bilgiyi bulabilirsiniz. Son görüşmemizde, kitabında İzlanda’da gece yarısı güneşini gösteren fotoğrafın altına “İzlanda’dan bir görünüş” yazıldığını gösterek, “ Oysa ben bu fotoğrafı o enlemde güneşin yazın batmadığını göstermek için koymuştum” demişti. Hoca’nın ilkokul coğrafya kitaplarına bile soktuğu depremle ilgili uyarıların hükümetlerce hala anlaşılmamış olmasının nedenini de burada aramak lazım.
Ne yazık ki Sırrı Erinç’i son yıllarında tanıyabildim; Hoca’nın ciddi sağlık sorunları yaşadığı bir dönemde. Onun insanı yüreklendiren tebessümü eksik olmaz, gözünüzdeki, kendi gözünüzdeki Sırrı Erinç’i sarsmamak için sıkıntılarını belli etmezdi. Hoca’nın beni en etkileyen özelliği, cevabına bir yerde ulaşamadığım, dünyanın en ücra köşelerindeki coğrafi Türkçe karşılığını en ufak bir tereddüt yaşamdan vermesiydi. Gözündeki rahatsızlık nedeniyle artık okuyamıyordu ancak hafızası inanılmaz bir duruluğa sahipti. Vahide Hanım’dan öğrendiğime göre vefat ettiği gün akşamüstüne kadar da öyleymiş. Geçen eylül ayının sonundaki ziyaretimde uzun süre konuşmuş, beraber bahçeye çıkmıştık. Oldukça dinç gözüktüğü o gün, bilmeden son fotoğrafının çekmişim. Daha sonra bahçeye bile çıkamaz olmuş. Ahmet Ertek’in Hoca’nın vefatının ardından söylediği şey sanırım onu tanıyanların ortak duygusunu özetliyor: “ Bir gün onun da gidebileceğini düşünemezdik. Çünkü o Sırrı Erinç’ti.”
103 Araştırma Makalesi, 8 Araştırma monografisi, 1 Atlası, 5 Üniversite ders kitabı, 16 Orta öğretim ders kitabı, sayısız bildiri özeti ve abstract ulusal-uluslararası raporları ve ders notları ile örnek bir araştırmacı, eğitmen, eş ve aile babası olan Prof. Sırrı Erinç; 1995 yılında TÜBA (Türkiye Bilimler Akademisi) Şeref Üyesi seçilmiş, 1997 yılında INQUA (International Quaternary Association) Türkiye Kuvaternerine katkı ödülüne ve 1998 yılında ise TÜBİTAK Hizmet Ödülüne layık görülmüştür. Merhum hocamız çok iyi derecede Almanca, Fransızca, Rusça ve İngilizce bilmekteydi.
Prof. Dr. Sırrı ERİNÇ'İN Araştırma Alanları ve En Önemli On Yayını
En Faal Araştırma Alanları: Jeomorfoloji,Klimatoloji,Kuaterner Jeolojisi
En önemli on yayını:
I. 1949. Eiszeitlische Formen und gegenwärtige Vergletscherung im nordostanatolischen
Randgebirge: Geologische Rundschau v. 27, ss.75-84
II. 1950. Climatic types and the variations of moisture regions in Turkey: The
Geographical Review v. 40. pp. 224-235
III. 1953 Doğu Anadolu Coğrafyası: İstanbul Üniversitesi Yayınları no. 572; İstanbul
Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü Yayınları,no. 15,[II]+124 ss.
IV. 1954. The Pleistocene history o f the Black Sea and the adjacent countries with
special reference to the climatic changes. Review of the Geographical
Institute of the University of Istanbul no. 1 ss. 84-133.
V. 1961. (T. Bilgin ve M. Bener ile) Gerede civarında akarsu şebekesi: İstanbul
Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, Sayı:12, ss. 90-99.
VI. 1965. Yağış Müessiriyeti Üzerine Bir Deneme ve Yeni Bir İndis: İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 41, 51 ss.
VII. 1968-1971. Jeomorfoloji I, 2. baskı: İstanbul Üniversitesi Yayınları no. 789; İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü Yayınları,
no. 23, XIV+[II]+539 ss. (3. baskısı 1982'de, 1. baskı 1958);
Jeomorfoloji II, 2. baskı: İstanbul Üniversitesi Yayınları no. 1628; İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 23, [VI]+489 ss. + 1 katlanır harita (1. baskı 1960).
VIII. 1969. Klimatoloji ve Metodları, 2. baskı: İstanbul Üniversitesi Yayınları
no.994; İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü Yayınları,
no. 35, IX+[VII]+538 ss. (1. baskı 1962)
IX. 1970. Kula ve Adala arasında genç volkan reliefi: İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi sayı 17, ss. 7-32.
X. 1978. Changes in the physical environment in Turkey since the end of the last glacial:
in Brice, W. C., ed., The Environmental History of the Near and Middle East,
Academic Press, London, ss. 87-110
.
TÜM YAZILI ESERLERİ
I. YAYINLANMIŞ ESERLER:
Aa. Üniversite ve meslek kitapları
1957
1. Tatbikî Klimatoloji ve Türkiye'nin İklim Şartları: İstanbul Teknik Üniversitesi, Hidrojeoloji Enstitüsü Yayınları, sayı 2, VI+252 ss+7 katlanır harita
1958
2a1. Morfoloji I: İstanbul Üniversitesi Yayınları, no. 789; İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 23, VI+516 ss.
1960
2b1. Morfoloji II: İstanbul Üniversitesi Yayınları, no. 875; İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 27, VII+446 ss.
1962
31. Klimatoloji ve Metodları: İstanbul Üniversitesi Yayınları, no. 994; Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 35, VII+446+1 sahife düzeltmeler.
1968
2a2. Jeomorfoloji I, 2. baskı: İstanbul Üniversitesi Yayınları, no. 789; İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 23, XIV+[II]+539 ss.
1969
32. Klimatoloji ve Metodları, 2. baskı: İstanbul Üniversitesi Yayınları no.994; İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 35, IX+[VII]+538 ss.
1971
2b2. Jeomorfoloji II, 2. baskı: İstanbul Üniversitesi Yayınları no. 1628; İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 23, [VI]+489 ss. + 1 katlanır harita
1977
4. Vejetasyon Coğrafyası: İstanbul Üniversitesi Yayınları, no. 2276; Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 92, X+[II]+181 ss.
1982
2a3. Jeomorfoloji I, genişletilmiş 3. baskı: İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi Yayınları, no. 2931, IX+736 ss.
1984
5. Ortam Ekolojisi ve Degradasyonal Ekosistem Değişiklikleri: İstanbul Üniversitesi Deniz Bilimleri ve Coğrafya Enstitüsü Yayınları no. 1; İstanbul Üniversitesi Yayınları, no. 3213, VI+[II]+144 ss.
Ab. Orta ve ilköğretim kitapları
1945
1. Genel Coğrafya Bilgileri, Lise Kitapları, Birinci Sınıf: Millî Eğitim Basımevi, İstanbul, 172 ss.
Not: 1945-1950 yılları arasında S. Erinç ve S. Öngör tarafından üç ciltlik bir ortaokul coğrafya kitabı yayınlanmıştır. Orta oktavo boyunda olan bu kitaplar Orta I, II ve III. sınıflara tekabül etmekteydi. Ancak bu kitaplardan yazarında dahi bulunmadığından bu bibliyografyaya alınamadılar.
1972
2. (S. Erinç ve S. Öngör) Coğrafya Orta I: Güven Yayınevi, İstanbul, 159 ss.+1 sahife terim kılavuzu
1973
3. (S. Erinç ve S. Öngör) Coğrafya Orta II: Güven Yayınevi, İstanbul, 176 ss.
4. (S. Erinç ve S. Öngör) Coğrafya Orta III: Güven Yayınevi, İstanbul, 159 ss.
1974
5. (S. Erinç ve S. Öngör) Genel Coğrafya Lise I: Güven Yayınevi, İstanbul, 176 ss.
6. (S. Erinç ve S. Öngör) Ülkeler Coğrafyası Lise II: Güven Yayınevi, İstanbul, 216 ss.
7. (S. Erinç ve S. Öngör) Türkiye Coğrafyası Lise III: Güven Yayınevi, İstanbul, 207 ss.
1982
8. (S. Erinç ve S. Öngör) Genel Coğrafya (Tabiat ve İnsan): Millî Eğitim Basımevi, İstanbul, VI+254 ss.
9. (S. Erinç ve S. Öngör) Ülkeler, İnsanlar ve Sorunları): Millî Eğitim Basımevi, İstanbul, VIII+264 ss.
1990
10. Ortaokullar için Millî Coğrafya I: Altın Kitaplar, İstanbul, 167 ss.
11. Ortaokullar için Millî Coğrafya II: Altın Kitaplar, İstanbul, 176 ss.
1997
12. İlköğretim Millî Coğrafya 6: Altın Kitaplar, İstanbul, 157 ss. + 2 metin dışı renkli harita.
13. İlköğretim Millî Coğrafya 7: Altın Kitaplar, İstanbul, 203 ss. + 2 metin dışı renkli harita.
14. Lise Coğrafya I: Altın Kitaplar, İstanbul, 174 ss. + 2 metin dışı renkli harita.
Tarihsiz
15. (S. Erinç ve S. Öngör) Atlaslı Coğrafya 4: Güven Yayınevi, İstanbul, 128 ss.
16. (S. Erinç ve S. Öngör) Atlaslı Coğrafya 5: Güven Yayınevi, İstanbul, 143 ss.
B. Monografiler
1945
1. Doğu Karadeniz Dağlarında Glasyalmorfoloji Araştırmaları: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, Coğrafya Enstitüsü Doktora Tezleri Serisi, no. 1, 56 ss.
1953
2. Doğu Anadolu Coğrafyası: İstanbul Üniversitesi Yayınları no. 572; İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 15, X+[II]+124 ss.
1965
3. Yağış Müessiriyeti Üzerine Bir Deneme ve Yeni Bir İndis: İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 41, 51 ss.
4. (S. Erinç ve S. Öngör) Some Documents Concerning the Geography of Turkey: Millî Eğitim Basımevi, İstanbul, 43 pp.
4a. (S. Erinç ve S. Öngör) Some Documents Concerning the Geography of Turkey, second printing: Millî Eğitim Basımevi, İstanbul, 43 pp.
1970
5. (S. Erinç, T. Bilgin, M. Bener, K. Ata Sungur, S. Erer ve K. Göçmen) Gediz Depremi. Tatbikî Jeomorfolojik Etüd: İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 60.
1971
6. (S. Erinç, M. Bener, S. Erer ve K. Göçmen) Burdur Depremi Tatbiki Jeomorfolojik Etüd: İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayınları, no. 66.
1973
7. Elli Yılda Coğrafya: Başbakanlık Kültür Müsteşarlığı, Cumhuriyetin 50. Yıldönümü Yayınları no. 11, [1]+62 ss.
1978
8. (S. Erinç ve T. Yücel) Ege Denizi ve Türkiye ile Komşu Ege Adaları. Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları, no. 50, seri VII sayı A3, VIII+112 s.
1988
82. (S. Erinç ve T. Yücel) Ege Denizi ve Türkiye ile Komşu Ege Adaları, İkinci Baskı: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları, no. 50, seri VII;sayı A3, VIII+112 s. (Bu baskı birinci baskının bir baştan basımı şeklindedir).
C. Atlaslar
1961
1. (A.Tanoğlu, Sırrı Erinç, E.Tümertekin) Türkiye Atlası: İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi Yayınları, no. 903, 87 muhtelif ölçekte harita ve grafik, bazıları çok kısımlı.
D. Makaleler
1945
1. Kuzey Anadolu Kenar Dağlarının Ordu-Giresun Kesiminde Landşaft Şeritleri: Türk Coğr. Derg. Sayı: 7-8, ss. 119-140.
1949
2. The Climates of Turkey According to Thornthwaite's Classifications: Annales of the Ass. of American Geog. c. 39. ss. 26-46.
3. Sapanca Gölü'nün Derinlik Haritası ve Morfometrisi: Türk Coğr. Derg. Sayı: 11-12, ss.
4. Van Gölü'nün Derinliği Hakkında Not: Türk Coğr. Derg. Sayı: 11-12, ss.
5. Eiszeitlische Formen und Gegenwärtige Vergletscherung im Nordostanatolischen Randgebirge: Geolog. Rundschau c. 27, ss. 75-84.
6. Uludağ Üzerinde Glasyal Morfoloji Araştırmaları: Türk Coğr. Derg. Sayı: 11-12, ss. 79-94.
7. Kaçkar Dağı Grubunda Diluvial ve Bugünkü Glasiyasyon: İ.Ü. Fen Fak. Mec. Sayı: 3, ss. 242-246.
1950
8. Climatic Types and the Variations of Moisture Regions in Turkey: The Geog. Review, c. 40, ss. 224-235.
1951
9. Türkiye'de Nisbi Azami Yağış Sahasının Yıllık Salınımı: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 1, ss. 63-64. İstanbul (1951).
10. (B. Darkot ve S. Erinç) Aksu Batısında Antalya Traverten Taraçaları: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 2, ss. 56-65.
11. Türkiye'de Kontinentalitenin Tesirleri: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 2, ss. 66-69.
12. Glasiyal ve Post Glasiyal Safhada Erciyes Glasyesi: İ.Ü. Coğra. Enst. Derg. Sayı: 2. 82-90.
1952
13. The Present Glaciation in Turkey: Proceedings of the VIIIth General Assembly, XVIIth Congr. Inter. Geogr., ss. 326-330.
14. (S. Erinç ve N. Tunçdilek) The Agricultural Regions of Turkey: The Geog. Review c. 42, ss. 179-203.
15. Glacial Evidences of the Climatic Variations in Turkey: Geog. Annaler., sayı: 1-2 ss. 89-98
1953
16. Bir Buharlaşma ve Terleme Ölçeği: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 3-4. Kontrandüler ve Notlar, 3-5. İstanbul.
17. Van'dan Cilo Dağlarına: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 3-4. ss. 84-106.
18. Çukurova'nın Alüvyal Morfolojisi Hakkında: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 3-4, ss. 147-159.
1954
19. Karadeniz ve Çevresinin Morfolojik Tekamülü ile Pleistosen İklim Tahavvülleri Arasındaki Münasebet: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 5-6. ss. 46-94.
20. (B. Darkot ve S. Erinç) Güney Anadolu'da Coğrafi Müşahadeler: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 5-6, ss. 179-196.
21. Türkiye'de Yağış Oynaklığı: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 5-6, ss. 205-209.
22. The Pleistocene History of the Black Sea and the Adjacent Countries with Special Reference to the Climatic Changes: Review of the Geog. Inst. of Univ. Ist., Sayı: 1, ss. 84-133.
23. (B. Darkot ve S. Erinç) Observations Géographiques Dans le sud - ouest de l'Anatolie: Review of the Geogr. Inst. of the Univ. of Ist. Sayı: 1, ss. 149-167.
1955
24. Glasial ve Preglasiyal Morfoloji Bakımından Honaz ve Bozdağ: Türk Coğr. Derg. Sayı: 13-14, ss. 25-44.
25. Çeşme Ilıcılarının Fosilleşmiş Kumulları ve Postglasiyal Şelfinin İklim ve Pedojenez Şartları:Türk Coğr. Derg. Sayı: 13-14, ss. 165-166.
26. Gediz ve Küçük Menderes Deltalarının Morfolojisi: Dokuzuncu Coğrafya ve Meslek Haftası (22-29 Aralık 1954), Tebliğler ve Konferanslar, ss. 33-66.
27. Über Die Entstehung und Morphologische Bedeutung des Tmolosschutts: Review. Geogr. Inst. Univ. Ist. Sayı: 2, ss. 57-72.
28. Les Depôts Pléistocènes Observés sur la Coté Nord de la Turquie: Review. Geogr. Inst. Univ. Ist. Sayı: 2, ss. 85-92.
29. Die morphologischen Enticicklungsstadien der Küçükmenderes-Masse: Review. Geogr. Inst. Univ. of Ist. Sayı: 2, ss. 93-96.
30. Variations in the Amount of Precipitation in Turkey: Review. Geogr. Inst. Univ. Ist. Sayı: 2. ss. 173-176.
31. Perigiacial Features on the Mount Honaz (SW - Anatolia): Review. Geogr. Inst. Univ. Ist. Sayı: 2, ss. 185-187.
32. Fossilized Sand Dunes at the Ilıca Beach West of İzmir: Review Geogr. Inst. Univ. Ist. Sayı: 2, ss. 189-191.
1956
33. Türkiye'de Son Zirai Gelişmeler Hakkında: Türk Coğr. Derg. Sayı: 15-16, ss. 47-63.
34. Yalova Civarında Bahri Pleistosen Depoları ve Tarraçaları: Türk Coğr. Derg. Sayı: 15-16, ss. 188-190.
35. (A. Tanoğlu ve S. Erinç) Garsak Boğazı ve Eski Sakarya: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 7, ss. 17-30.
36. (S. Erinç ve T. Bilgin) Türkiye'de Drenaj Tipleri: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 7, ss. 124-156.
37. Karadeniz Teşekkülü ve Fiziki Şartları: Trabzon-Rize Üniversite Haftası, İ.Ü. Yay. Sayı: 699, ss. 80-96.
38. (A. Tanoğlu ve S. Erinç) The Garsak Gorge and the Sakarya River Diversion: Review Geogr. Inst. Univ. Ist. Sayı: 3, ss. 1-12.
1957
39. Türkiye Akarsu Rejimlerine Toplu Bakış: Türk Coğr. Derg. Sayı: 17, ss. 93-117.
40. (A. Tanoğlu ve S. Erinç) Misiköy Boğazı: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 8, ss. 78-82.
41. Uludağ Periglasiyali Hakkında: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 8, ss. 91-94.
42. Karacabey Boğazı: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 8, ss. 95-97.
43. Honaz ve Bozdağ Üzerindeki Mefruz Glasiel İzler Hakkında: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 8, ss. 106-107.
1958
44. Karadeniz'in Denizaltı Reliefi: İ.Ü. Coğr. Enst.Derg. Sayı: 9, ss. 103-114.
45. Bölge Sınırlandırılmasının Esasları: İkinci İskân ve Şehircilik Haf. Konf., Ank.Ünv. S.B.F. Yay. No: 79/61, ss. 69-94. Ankara.
46. Bölge Planı Nasıl Yapılır: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 10, ss. 36-51.
1959
47. Regional and Seasonal Distribution of Climatic Elements in Turkey and Its Dynamic - Genetic Background: Review Geog. Inst. Univ. Ist. Sayı: 5, ss. 23-76
1960
48. On the Karst Features in Turkey: Review Geogr. Inst. Univ. Ist. Sayı: 6, ss. 1-14.
49. Konya Bölümünde ve İç Toros Sıralarında Karst Şekilleri: Türk Coğr. Derg. Sayı: 20, ss. 83-113.
50. Türkiye'de Zemine Yakın Hava Tabakalarında Hakim Rüzgar İstikâmetleri ve Frekansları: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 11, ss. 1-11.
1961
51. Planlamada İklime Müdahale: İmkânlar ve Metodlar: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 12, ss. 47-67.
52. (S. Erinç, T. Bilgin ve M. Bener) Gerede Civarında Akarsu Şebekesi: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 12, ss. 90-99.
53. (S. Erinç ve M. Bener) Türkiye'de Uzun Süreli İki Yağış Rasadı. İstanbul ve Tarsus: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 12, ss. 100-116.
54. (S. Erinç, T. Bilgin ve M. Bener) Ilgaz Üzerinde Periglasiyal Şekiller: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 12, ss. 151-160.
55. (S. Erinç, T. Bilgin ve M. Bener) Melen Boğazı: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 12, ss. 161-165.
56. (S. Erinç, T. Bilgin ve M. Bener) Çağa Depresyonu ve Boğazı: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 12, ss. 170-173.
57. (S. Erinç, T. Bilgin ve M. Bener) Abant Gölü'nün Menşei Hakkında: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 12. 184-187.
58. Doğu Karadeniz Kıyılarında Fön ve Termik Tesirleri Hakkında: Türk Coğr. Derg. Sayı: 21, ss. 15-30.
59. Seasonal Circulation Pattern in the Lower Atmosphere Over Turkey: Review Geog. Inst. Univ. Ist. Sayı: 7, ss. 24-33.
1962
60. On the Relief Features of Blown Sand at the Karapınar Surroundings in the Interior Anatolia: Review Geogr. Inst. Univ. Ist. Sayı: 8, ss. 113-130.
1963
61. (S. Erinç ve M. Bener) Türkiye'de Toprakaltı Suhunetleri: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 13, ss. 14-35.
62. İç Anadolu Karapınar Çevresindeki Kum Reliefi Hakkında: İ. Ü. Coğr. Enst. Der., Sayı: 13, ss. 113-129.
63. Tatbikî Coğrafya ve Plânlama: Şehircilik Konferansları 1962-1963 Yaz Yarıyılı, Fakülteler Matbaası, İstanbul, ss. 1-37.
1964
64. (S. Erinç ve K. A. Sungur) Monthly Sequence and Frequencies of Weather Types in İstanbul: Review Geogr. Inst. Univ. Ist. Sayı: 9-10, ss. 83-107.
65. (S. Erinç ve K. A. Sungur) İstanbul'da Hava Tipleri: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 14, ss. 76-98.
1965
66. Türkiye Toprak Çalışmaları ve Türkiye Toprak Coğrafyasının Ana Çizgileri: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 15, ss. 1-39.
1966
67. Trabzon Vilâyeti: Coğrafi Şartlar ve İmkânlar: Maliye Enstitüsü Haftaları, Birinci Hafta, Trabzon, Maliye Enrstitüsü Yayınları, no. 24, ss. 79-119.
68. Antalya Vilâyeti: Coğrafi Şartlar ve İmkânlar: Maliye Enstitüsü Haftaları, İkinci Hafta, Antalya, Maliye Enrstitüsü Yayınları, no. 25, ss. 97-119 .
1967
69. Acıgöl'ün Pleistosendeki Seviyesi Hakkında: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 16, ss. 140-143.
70. Afyonkarahisar Kayalığının Teşekkülü Hakkında: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 16, ss. 156-159.
1969
71. Teknik Bir İhtisas Dalı Olarak Jeomorfoloji ve Uygulama Alanları: Jeomorf. Derg. c. 1, Sayı: 2, ss. 1-6.
1970
72. Kula ve Adala Arasında Genç Volkan Reliefi: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 17, ss. 7-32.
73. Türkiye Kuaterneri ve Jeomorfolojinin Katkısı: Jeomorf. Derg. c. 2. Sayı: 2, ss. 12-35.
1971
74. The Gediz Earthquake of 1970: Review Geogr. Inst. Univ. İst. Sayı: 13, ss. 67-84.
75. The Gediz Earthquake of 1970: in Geology and History of Turkey: The Petroleum Exploration Society of Libya, Tripoli, ss. 443-451.
76a. Turkey: Outlines of a Cultural Geography: Internationales Jahrbuch für Geschichts- und Geographieunterricht, v. 13, pp. 125-149.
1972
77a. Türkiye: İnsan ve Ortam: Güney-Doğu Avrupa Araş. Derg. Sayı: 1, ss. 165-194.
1973
76b. Turkey: Outlines of a Cultural Geography: Review Geogr. Inst. Univ. Ist. Sayı: 14, ss. 1-24.
78. Türkiye'nin Şekillenmesinde Neotektoniğin Rolü ve Jeomorfoloji - Jeodinamik İlişkileri: Jeomorf. Derg. c. 5. Sayı: 5, ss. 11-25.
(Monografi no. 7'nin tıpkıbasımı) Cumhuriyetin 50. Yılında Türk Coğrafyası: Cumhuriyetin 50. Yılına Armağan. İ.Ü. Edeb. Fak. Yay., ss. 113-168, İstanbul.
79a. Geomorphological Evidences of Neotectonics in Turkey: Jeomorf. Derg. Sayı: 5, ss. 11-26.
77b. Türkiye: İnsan ve Ortam. İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 18-19, ss. 1-33.
1974
80. Turkey: Encyclopaedia Britannica, c. 18, ss. 782-788.
81. Lake Van: Encyclopaedia Britannica, c. 19, ss. 20-21.
1976
79b. Geomorpoholgical Evidence of Neo-Tectonics in Turkey: Review Geogr. Inst. Univ. Ist. Sayı: 15. 37-42.
1977
82. İstanbul Boğazı ve Çevresi (Doğal Ortam: Etkiler ve Olanaklar): İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 20-21, ss. 1-24.
83. Ege denizaltı Kaynaklarından Yararlanma Konusundaki Siyasal Soruna Jeomorfolojik Yaklaşım: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 22, ss. 1-20.
1978
84. Jeomorfoloji Biliminin Evriminde Aşamalar ve Bugünkü Eğilimler: Jeomorf. Derg. c. 7, Sayı: 63-70.
85a. Kültürel Çevrebilim Açısından Güneydoğu Anadolu: Güneydoğu Tarihöncesi Araştırmaları, İ.Ü. Edeb. Fak. Yay. no: 2589, ss. 65-72.
85b. Human Ecology in Southeastern Anatolia: Güneydoğu Tarihöncesi Araştırmaları, İ.Ü. Edeb. Fak. Yay. no: 2589, ss. 73-81.
86. Changes in the Physical Environment in Turkey Since the End of the Last Glacial: in, W. C. Brice, editör, The Environmental History of the Near and Middle East, Academic Press, London 1978, ss. 87-110.
87. Büyük İstanbul Yöresinin Doğal Bitki Örtüsü ve Potansiyeli: Pamay, B., editör, Kentlinin Sağlığı ve İhtiyaçları Açısından Büyük İstanbul'un Yeşilalan Sorunları Ulusal Simpozyumu, 22-24 Kasım 1978, İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, no. 270, İstanbul Üniversitesi yayınları no. 2587, pp. 1-10.
1980
88. Jeoekoloji Açısından İstanbul Yöresi: İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 23, ss. 279-290.
1984
89. Ekolojide Değişik Yaklaşımlar. İ.Ü. Deniz Bil. ve Coğr. Enst. Bülteni. c. 1. Sayı: 1, ss. 77-90.
90. Karadeniz Çanağının Jeomorfolojik ve Yapısal Özellikleri ve Morfometrisi: İ.Ü. Deniz Bil. Coğr. Enst. Bülteni, c. 1. sayı: 1 ss. 15-22.
1985
91. Karadenizde Buzlanma ve Buz Rejimi ile Meteorolojik Parametreler Arasındaki İlişkiler: İ.Ü. Deniz Bil. ve Coğr. Enst. Bülteni. c. 1. Sayı: 2, ss. 11-15.
92. The Role of Climate as a Landscape Determining Factor in Interior Anatolia: in, Sueo, Y., editor, The Utilization of Water and Water Power in Turkey, Kansai University Scientific Mission to Anatolia, Turkey, Osaka, Japan, ss. 1-4.
1986
93. Kıyılardan Yararlanmada Hukuki Düzenlemelere Jeomorlolojinin Katkısı: Jeomorf. Derg. Sayı: 14, ss. 1-6.
94. Ekzonimler Konusunda Bir Araştırma: Ege Adalarının Türkçe Adları: İ.Ü. Deniz Bil. ve Coğr. Enst. Bülteni. c. 2. Sayı: 3, ss. 21-25.
95. A Study in Exonyms: Turkish Names of Aegean Islands: Working paper no. 29, circulated during the 12th session of UN Experts of Geographical Names, Geneva.
96. Natural Setting and Problems of İstanbul Geocomplex, in: Environmental Management for Developing Countries, Third Symposium, İstanbul, ss. 1-10.
1987
97. Turkish Exonyms in South-East Europe: Working Paper E/Conf.79/L.29, Fifth United Nation Conference on the Standardization of Geographical Names, Montreal, Canada.
1988
98. Géoecologie de la Region d'Istanbul: in, La Turquie, Travaux de l'Institut de Géographie de Reims, no. 65-66, ss. 7-16.
99. Havzaların Jeomorfolojik Evrimi Hakkında Düşünceler: İ.Ü. Deniz Bil. ve Coğr. Enst. Bülteni, c. 4, Sayı: 5, ss. 13-16.
1989
100. Güneydoğu Avrupa'da Türkçe Ekzonimler: İ.Ü. Deniz Bil. ve Coğr. Enst. Bülteni. Sayı: 6, ss. 9-13.
1990
101. Ord. Prof. Dr. M. Besim Darkot Anısına: İ.Ü. Deniz Bil. ve Coğr. Enst. Bülteni. Sayı: 7, 1-3.
102. Turkey, in: The Countries of Europe as Seen by Their Geographers. Education in Europe, Council of Europe, George G.Harrap and Co. Ltd., London, ss. 168-178.
1995
103. Pamukkale-Hierapolis; Bir Termal Merkezin 2000 Yıl Sonra Yeniden Dirilişi: II. Ulusal Su Simpozyumu, Pamukkale 4-6 Mayıs 1995. İ.Ü. Tıbbi Ekoloji ve Hidroklimatoloji Araştırma ve Uygulama Merkezi, 1995, ss. 1-5.
E. Tercümleler
1941
1. Türkiye Coğrafyasının Bazı Esasları: Birinci Coğrafya Kongresi, Raporlar Müzakereler, Kararlar, Maarif Vekâleti, Ankara, ss. 173-228. (H. Louis'nin manüskrisinden tercüme anonim).
1954
2. Küçük Asya'nın Pedojenez Şartları ve Toprakları. (B.B.Polinov ve N.N.Rosov'dan Tercüme): İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 5-6. ss. 210-221.
1973
3. Karadeniz Çanağının Bazı Oluşum Sorunları ve Neojen ve Antropojendeki Jeotektonik Özellikleri (A.V. Çekunof ve L.Y. Riyabin'den Çeviri): İ.Ü. Coğr. Enst. Derg. Sayı: 18-19, ss. 231-252.
F. Tebliğ özetleri:
1952
1. The Present Glaciation in Turkey: IGU. XVII. The Inter. Geogr. Congress U.S.A. Abstracts of Papers Pub. no: 6, ss. 24-25 .
1973
2. Geomorpoholgical Evidences of Neotectonics in Turkey: Ninth Congress of the International Union for Quaternary Research, Christchurch, New Zealand, 1973, ss. 87-88.
II. YAYINLANMAMIŞ FAKAT KAMU KULLANIMINA AÇIK ESERLER:
A. Yayınlanmamış araştırma raporları:
1958
1. Orta Ege Bölgesi'nin Jeomorfolojisi: MTA Enstitüsü Rapor no: 2217, Ankara.
1975
2. (S. Erinç, A. Kurter, O. Eroskay ve B. Mater) Batı Anadolu ve Trakya Uygulamalı Jeomorloji Haritası, 1:500 000. TUBİTAK projesi, TBAG-593.
B. Yayınlanmamış fakat teksir edilmiş ders notları:
1951
1. Coğrafyaya Giriş: İstanbul.
2. Glasiyal Morfloji: İstanbul.
1952
3. Kuzey Amerika: İstanbul.
1953
4. Kıyı Morfolojisi: İstanbul.
5. Çöllerin Topoğrafyası: İstanbul.
1961
6. DinamikKlimatoloji: İstanbul.
7. Biyocoğrafya: İstanbul.
8. Rusya: İstanbul Harp Akademileri.
GÖREVLERİ
1985: Emekli
1962-1985: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Senatörü
1982-1985: İstanbul Üniversitesi, Deniz Bilimleri ve Coğrafya Enstitüsü Kurucu Müdürü
1979-1987: Dış işleri Bakanlığı'nı temsilen Coğrafi İsimler Komisyonu (ECOSOC) Türkiye Temsilcisi
1970: İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi Dekanı
1960-1966: Avrupa Konseyi, Avrupa Coğrafya Kitapları İnceleme Komisyonu Türkiye Temsilcisi
1957-1982: İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü, Fiziki Coğrafya Profesörü ve Fizikî Coğrafya Kürsüsü Başkanı
1954-1982: Review of the Geographical Institute of the University of İstanbul yayın kurulu üyesi
1951: İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi yayın kurulu üyesi
1948-1957: İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü, Fiziki Coğrafya Doçenti
1942-1948: İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Enstitüsü, Fiziki Coğrafya Asistanı
Ödüller, Madalyalar:
1995: Türkiye Bilimler Akademisi Şeref Üyeliği
1997: International Quaternary Association (INQUA), Doğu Akdeniz Geç Pleistosen Sempozyumu, Türkiye Kuaternerine Katkı Ödülü
1998: TÜBİTAK Hizmet Ödülü
Uluslararası Akademiler ve Meslek Kuruluşlarına Üyelikler:
The Geographical Society of America
Jeomorfoloji Derneği
Türk Coğrafya Kurumu (üye ve dış ilişkiler muhabiri)
Türk Tıbbî Ekoloji ve Hidroklimatoloji Derneği
Bu yazı İstanbul Üniversitesi'nin düzenlemiş olduğu "Sırrı ERİNÇ" sempozyumundan ve TÜBAK'NIN internet adresinden faydalanılarak Hikmet ÇİÇEK tarafından hazırlanmıştır. |
